Vriendelijk winkelpersoneel...of toch niet?

Hiya!

Om maar eens te beginnen met het reageren op de reacties van voorgaande verhalen: voor alle tantes, het spijt mij zeer om dit te moeten zeggen, maar natuurlijk is er geen liéfste tante en zijn jullie allemaal even lief! En gelukkig hoef ik geen verplichte keuze te maken net zoals bij de mini playbackshow (jaaa jullie waren natuurlijk allemaal ONT-ZET-TEND goed, maar er kan er maar 1 de winnaar zijn..!). Dus…nu geen ruzie meer maken onderling ;-)

Met mijn onderzoek gaat het hier goed. Het schrijven kost me gelukkig niet veel moeite en dit heb ik (waarschijnlijk) te danken aan het feit dat ik in Nederland vanaf mijn master bijna alle artikelen/opdrachten in het Engels heb moeten schrijven. Ik heb dan ook het idee dat mijn begeleider hier redelijk tevreden is met hoe ik het er vanaf breng. Ook op statistisch gebied zijn er niet veel problemen en ik hoop dan ook dat er vanaf nu niet bijzonder meer aangepast hoeft te worden aan de resultaten die ik op het moment heb (zowel mijn begeleider als andere collega’s uit Cambridge kunnen nog met feedback komen). Maar op dit moment ziet het er allemaal rooskleurig uit en kom ik nog niet in de war met mijn planning om half december klaar te zijn. Hoewel ik hier namelijk tot begin januari ben, ga ik vanaf half december met Rick een reisje maken richting het westen van Groot Brittannië, Ierland en Londen. Op dat moment dus geen tijd meer voor het onderzoek (prioriteiten stellen kan ik heel goed :) ). Om dan nog maar iets verder door te gaan op mijn Engels, ook op spreek gebied ben ik redelijk tevreden. Natuurlijk spreek ik niet vloeiend maar klagen mag ik niet. Voor mij lijkt het of ik nog amper vooruit ben gegaan maar als ik dan toch even terug kijk dan merk ik wel dat het mij al een stuk makkelijk af gaat. Over het accent, volgens de Nederlanders ga ik al lekker richting het Engelse accent. Als ik het er echter met mijn huisgenootje over heb en haar vraag of het voor haar inderdaad erg Amerikaans klinkt zegt ze met volle overtuiging: “jaaaa heel erg Amerikaans!”. Ik denk dat ik dan ook maar de voorkeur geef aan het Nederlandse referentiekader! Ondertussen leer ik toch meer van het Engels en de Engelse cultuur dan ik zelf op dit moment denk (dus eigenlijk denk ik juist weer wel goed…eehhh?!?!). Toen ik namelijk in het begin in een winkel stond werd ik verrast door de interesse van de winkelier: “are you ok?” antwoordde ik vrolijk met: “yes I’m fine, thank you”, waarop de winkelier weer weg liep en ik dacht: whaa neee het gaat wel goed met me maar ik heb wel degelijk een vraag, blijf hier!!!! Het zijn van die simpele, maar handige dingetjes waar je kennis mee maakt.

Verder kan ik erg genieten van de omgeving hier. Er zijn veel gezellige straatjes te ontdekken en helemaal nu met de herfst ziet alles er prachtig uit. Laatst ook tijdens een ochtendje hardlopen weer andere leuke plekjes in de buurt van mijn huis ontdekt. Leuk om via zo’n workout toch iets meer van de omgeving te zien terwijl je op die plekken anders misschien nooit zou komen. Ook het weer hier is dikke prima. Terwijl Engeland bekend staat om de regen, regen en regen, schijnt Norfolk juist het droogste gebied te zijn en zo kun je dan ook hier en daar een klein palmboompje vinden. Ik ben benieuwd wat de maanden november en december gaan brengen qua weer!

De afgelopen weken heb ik mij goed vermaakt met een paar kleine activiteiten. Zo heb ik laatst heerlijk zelf pepernoten gebakken en ik moet zeggen, die waren verdomd goed gelukt! Gelukkig heb ik hier nog geen lekke band gehad http://www.youtube.com/watch?v=L1QKwX3Pw7g. Ook heb ik de Lion King in 3D gezien (net zoals vele anderen in Nederland geloof ik). Hoewel ik die film al van voren naar achteren ken, was het toch leuk om deze weer eens op een groot scherm met mooi geluid te zien in plaats van via een oude videoband. Ook hebben we met een hele groep meiden laatst heerlijke pompoenensoep gegeten (en terwijl Birthe hard stond te zwoegen voor de soep heb ik mijn eerste pompoenenhoofd gecreëerd!). Na de pompoenensoep zijn we vertrokken voor een heuse strictly 90’s party waar we lekker hebben kunnen dansen en mee zingen!

En natuurlijk ook deze keer weer, een bezoekersdeel! Vanochtend is Marieke weer richting Nederland vertrokken na een aantal dagen hier. Op vrijdag zijn we vroeg met de bus richting het strand gegaan. Dit keer was Holkham beach aan de beurt en dit was zeker geen slechte keuze! Van vele verhalen om mij heen had ik al gehoord dat het heel mooi scheen te zijn dus nu was de tijd dan eindelijk daar om dit met eigen ogen te gaan bekijken. Hoewel er in de ochtend nog druppels regen uit de lucht kwamen vallen was het tegen de tijd van aankomst al wat opgeklaard en liepen we uiteindelijk heerlijk in de zon. Deze combinatie van zon en toch hier en daar wat wolken leverde dan ook prachtige beelden op. Daarnaast was het een heel avontuur om vanaf de duinen naar de zee te komen zonder het krijgen van natte voeten. Zo denk je van een afstandje nog, daar bij dat smalle stukje kunnen we wel naar de andere kant van het watertje komen. Eenmaal bij het smalle stukje aangekomen blijkt smal toch breed te zijn en zo zijn we vooral de hele middag bezig geweest met het vinden van onze route op een relatief ‘klein’ deel van het strand. Na dit strand avontuur nog eventjes in een ander plaatsje geweest bij leuke bootjes en ‘heerlijke’ sterke visluchten om vervolgens weer met de bus terug te gaan naar Norwich. Hier heerlijk gegeten en gezellig nog even wat gedronken met een groep andere meiden in Frank’s pub.

De volgende dag hebben we rondgelopen, cultuur gesnoven, foto’s gemaakt en natuurlijk gewinkeld in Norwich zelf. Toch elke keer kun je weer andere leuke plekjes ontdekken. Na de tweede dag lekker veel lopen hebben we lekker thuis even gegeten. Voor de avond stond er namelijk alweer een event op de planning: Sparks in the Park! Dit werd georganiseerd vanuit de gemeente van Norwich en vond plaats in het park bij de universiteit. Geen idee wat de achterliggende gedachte van deze vuurwerk dag is. Het was een showtje van ongeveer een kwartier met daarbij in het park een kermis en een podium met wat muziek. Leuk om te zien hoeveel mensen hierop af kwamen en om met z’n allen bij elkaar de lucht in te kijken. We hebben nog even lekker staan dansen bij de muziek en nog wat rondjes gelopen over de kermis. Tot slot nog de campus en mijn werk plek laten zien en vervolgens weer naar huis gegaan om de tas alweer in te pakken voor het vertrek richting Nederland de volgende dag. Kort, maar krachtig!

Vanavond ga ik naar een concert van Flogging Molly op de universiteit en vanaf nu staan er tot en met begin januari veel tripjes op de planning. Als ik dan ook zo door mijn agenda blader voor het plannen van een en ander schrik ik altijd weer van de tijd die hier nog over is. Nou zegt het feit dat mijn weekenden allemaal al vol zitten natuurlijk niets over de al verstreken tijd en moeten al deze vol geplande weekenden natuurlijk ook gewoon nog komen. Ik ga dus gewoon nog lekker even verder met genieten en zoveel mogelijk dingen zien! Ik denk gewoon nog maar even niet aan het afscheid van Norwich en iedereen hier over 2 maanden (van de mensen die ik hier ontmoet heb blijft iedereen hier voor 1 jaar en ben ik de enige die straks naar huis gaat…).

Volgende bezoek is alweer over 1,5 week en is inclusief papsel, mamsel, en Rick! Gezellig met z’n allen in een cottage op het ‘platte’land!

See ya!

Ps. Meer foto's en updates op http://www.facebook.com/profile.php?id=1177763795